First person shooters hebben als voordeel dat de identificatie met het hoofdpersonage totaal is. De speler kijkt uit de ogen van zijn personage. In Kingpin is dat personage niemand minder dan "Thug", een marginale anonieme lozer die ergens onderaan de voedselketen van de lokale onderwereld staat. Het verhaal speelt zich af in een dystopisch verleden (a past that never happened) waarvan de voornaamste kenmerken zijn dat ze er nogal pixelig uitziet en iedereen evenveel of meer sociaal gehandicapt is dan Thug zelf. Gezien de beperkte grafische mogelijkheden van een spel uit 1999, heeft het toch de tand des tijds redelijk doorstaan.
De trailer legt vooral de nadruk op opmerkelijke grafische bling bling en dichte atmosfeer van het spel eerder dan op de gameplay. Deze gameplay bevat welliswaar wapenmods en een soort van economie, maar naar het einde toe leggen dit soort kosmetische dingen het totaal af van het lineaire schiet- en loopwerk. Wat vooral overeind blijft is het prettig lopend wraakplot, waarin Thug een paar safletten op zijn al vrij lelijke mombakkes krijgt om daarna bloedig wraak te nemen en zo zelf de zetel van ultieme Kingpin op te eisen. De manier waarop Thug rechtkruipt uit de goot en een loden pijp uit de vuilbak vist om op de junkies wat verder in de steeg te kloppen is alvast veelbelovend. Maar bij het verwerven van de ultieme badass raketwerper is de rek al zo ver uit het klassieke wraakmodel, dat een licht geeuw nauwelijks te onderdrukken valt. Iets waar wel meer films en games last van hebben. Er is ook nog iets met een slechte bijvrouw van de opperslechterik die kan ontsnappen en uit haar vluchtende helicopter nog 'sequel' roept naar Thug, terwijl deze al lang zijn maffiageld aan het tellen is bij het paffen van een dikke sigaar.
Die sequel zal er nooit komen, want bij het verschijnen bleek Kingpin geen commercieel succes te zijn. Het spel was controversieel omwille van het vele volstrekt zinloze geweld en de erg onprettig gestoorde karakters. Maar net dat aspect maakt de aantrekkingskracht van Kingpin voor spelers vandaag uit. Het spel refereert expliciet naar Pulp Fiction en aanverwante films en is een belangrijke tussenstap gebleken in de overgang van kinderspelletjes naar volwassen games (die tot op vandaag nog niet volledig voltrokken is).
Het zijn net dit soort dingen die het spel tot op vandaag dragelijk speelbaar houden. Voor Xartix, de makers van het spel zijn het allemaal veigen na Pasen. Kingpin betekende het wel het einde van hun onafhankelijk bestaan. Vandaag zijn ze onderdeel van Treyarch (COD) en dat is zeker geen toeval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten