Gewoonlijk wordt over seks in computergames zedig gezwegen, maar omdat deze Pile of Shame inmiddels nog maar negenzestig titels kent, lijkt het niet onredelijk om voor een keer niet weg te kijken van de menselijk voortplanting en alles wat (of iedereen die) daarbij komt kijken. Uberkamper heeft zich namelijk eens laten vertellen dat als seks een nummer was, dat het dan soixante-neuf zou zijn en dat is negenzestig in gewone mensentaal. Waarom dat zo is kan Uberkamper helaas in het raam van dit betoog niet uitleggen, maar voel u vrij, geachte lezer, om op eigen initiatief wat opzoekingswerk te doen op het internet. Misschien beter niet in de living in de zetel omgeven door heel de familie.
PILE OF SHAME | 69. Doki Dok Literature Club Plus! (2017)
Het blijft natuurlijk allemaal wel een delicate aangelegenheid. Een grote spelverdeler als Steam heeft twee decennia lang alle zogenaamd volwassen inhoud geweerd om vooral niet gecategoriseerd te worden als een platte pornosite. Iets wat in puriteins Amerika zeker geen klein gevaar is en wat de facto het einde van Steam zou hebben betekend. Dat er op Steam ondertussen games circuleren waarbij zinloos geweld, verminking, moord en zelfs het in de rug steken van nietsvermoedende mensen tot het centrale spelprincipe behoren, wijst voor Uberkamper mogelijk toch op een dubbele moraal in deze, maar als Amerika leidt dan moet Europa volgen.
De eerste volwassen inhoud in computergames die Uberkamper zich kan herinneren zijn de dwaze capriolen Larry Laffer, het ‘Shake it baby’ in Duke Nukem 3D en later ook de kaarten die Gerald of Rivia in de eerste Witcher kon verzamelen van zijn veroveringen. Om maar te zeggen dat zogenaamd volwassen inhoud vaak enorm puberaal blijkt te zijn. Agressie en lust zitten nu eenmaal diep in ons reptielenbrein geprogrammeerd, eerder in onze BIOS dus dan in ons besturingssysteem. Door taal, oefening, simulatie en spel leren we hier afstand van te nemen, zodat we hier niet op de meest willekeurige momenten door overweldigd worden. Misschien maar goed ook, want tegenover het spel staat de puriteinse onderdrukking van al die primaire driften en dat zorgt vaak voor een veel toxischer klimaat en veel gewelddadigere ontladingen. De enorme waardering voor de betekenisvolle relaties die mogelijk waren in Mass Effect tonen alvast dat niet elke blote borst onvermijdelijk het beest in ons moet doen ontketenen.
PILE OF SHAME | 69. Doki Dok Literature Club Plus! (2017)
Hoe dan ook, de kentering lijkt alvast ingezet, aangezien op Nintendo en Steam tegenwoordig wel games te vinden zijn waarin, zoals Shakespeare zou zeggen, het beest met twee ruggen gestalte wordt gegeven, al dan niet in gecensureerde vorm. Veel van die games zijn Visual Novels zoals het volledig van de pot gerukte Nekopara, een reeks over een man die een patisserie begint samen met een handvol katten die luisteren naar namen als Kokosnoot of Chocola. Even raar is een spel als Sakuro Dungeon dat een zeer degelijke RPG schijnt te zijn, tussen al het gratuite animenaakt door (hoewel dat misschien zoiets is als mensen die playboy lezen voor de artikels). Maar eigenlijk zijn de meeste van dit soort games eenvoudige dating simulators waarbij spelers trachten het hart of lichaam (het onderscheid wordt vaak niet gemaakt, het genre moet nog wat volwassen worden) van hun tegenstanders te veroveren. Wel is het zeer onwaarschijnlijk dat iemand ooit beter is geworden in daten door het spelen van dit soort games. De vaardigheid om een variant van Bejuweled te spelen, zoals in het spel Huniepop, lijkt alvast niet meteen relevant om de klik te maken met een betekenisvolle ander, maar levert blijkbaar wel heel prettige gameplay op.
Het enige spel op de Pile of Shame van Uberkamper dat eigenlijk iets met dit thema te maken heeft bleek Doki Doki Literature Club Plus! te zijn. Dat is een Visual Novel waarin vier meisjes samen een lees- en literatuurclub vormen op de middelbare school en de speler als nieuw lid bij de groep aansluit. Het spel begint als een eenvoudige dating simulator en spelers die vertrouwd zijn met het genre zullen vol goede moed aan de slag gaan om zoveel mogelijk hartjes te winnen bij het literaire kwartet. Wie echt niets van het verhaal verklapt wil hebben stopt nu best even met lezen en speelt het spel eerst even door.
Niet dat Uberkamper hier echt iets gaat spoilen, want dit spel promoot zich ongelukkig genoeg zelf als een psychologisch horrorverhaal. Op het rustige daten in een slaapverwekkende omgeving volgen dus een paar plotwendingen die alle de haren op Uberkampers hoofd en armen rechtop deden staan. De liefde die overgaat in iets vreemd en bedreigend. De kleine hersenen die omslaan van voortplanten naar vluchten, het komt krachtig binnen. Een kleine zoektocht leert dat er wel meer titels in dit genre bestaan, maar in Doki Doki is dit thema wel bijzonder goed uitgewerkt. Het blijft wel heel jammer dat deze omkeer door de makers van het spel zelf werd aangekondigd, want wie helemaal argeloos aan dit spel begint staat een stevige verrassing te wachten. Dat laatste is waarschijnlijk ook de reden voor de zeer hoge gebruikerswaardering.
Doki Doki Literature Club is overigens volledig gratis. De Plus! in de naam staat voor een betalende versie waarbij een dozijn miniverhalen opgenomen zijn over hoe de literatuurclub tot stand is gekomen en hoe de verhoudingen tussen de meisjes onderling liggen (zonder al de horror welteverstaan). Voor Uberkamper vormden deze verhalen na de eerste plottwist, een tweede hoogtepunt in het spel waarmee heel wat diepgang aan het verhaal wordt toegevoegd. De manier waarop de personages in deze kleine karakterstudies werden uitgewerkt zou niet misstaan in tal van grotere RPG’s of degelijke romans en ze gaven best wel wat closure na het wel erg emotionele hoofdavontuur. Maar misschien heeft het ook allemaal nooit om de psychologische horror gedraaid. Wordt niet iedere puber ooit volwassen en we zijn uiteindelijk allemaal niet gewoon maar mensen die met elkaar leren leven in een wereld waar we zelf niet om gevraagd hebben en die ons nooit helemaal vertrouwd zal zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten